‹ Πίσω

Η άσεμνη επίθεση στα παιδιά έχει πολύ σωστά χαρακτηριστεί ως το ”κρυφό έγκλημα” . Κρυφό γιατί πολλά παιδιά, από φόβο ή ντροπή, δεν τολμούν να μιλήσουν όταν τους συμβεί κάτι τέτοιο. Κρυφό γιατί πολλοί γονείς για δικούς τους λόγους δεν καταγγέλουν τις περιπτώσεις αυτές στις αρχές, κρυφό γιατί η βλάβη που προκαλείται δεν είναι φανερή. Οι ουλές, όμως, που προκαλούνται από το ψυχολογικό τραύμα μπορεί να παραμείνουν για πάντα. 

 

 

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου που ασελγεί στα παιδιά;

 

Όχι. Άνθρωποι από κάθε τάξη και επάγγελμα έχουν διαπράξει αυτού του είδους το έγκλημα. Πολλές φορές πρόκειται για άτομα που θεωρούνται αξιοσέβαστα μέλη της κοινωνίας. Μερικές φορές είναι άτομα που η θέση τους τους εξασφαλίζει κάποια επιρροή πάνω στα παιδιά – δάσκαλοι, γιατροί, αστυνομικοί.

 

Η άποψη πως αυτός που ασελγεί στα παιδιά είναι συνήθως άγνωστος στο θύμα του, είναι μύθος;

 

Οι περισσότεροι από αυτούς που ασελγούν σε παιδιά υπήρξαν οι ίδιοι θύματα ασέλγειας κατά τη παιδική τους ηλικία. Οι ειδικοί λέμε πώς οι τύποι αυτοί, όταν το παιδί στο οποίο θα ασελγήσουν δεν είναι μέλος της δικής τους οικογένειας, δεν έχουν αίσθημα ενοχής για την πράξη τους. Επίσης, συμφωνούμε πως σε καμία περίπτωση δεν φταίει το παιδί, το οποίο είναι απλώς το τραγικό θύμα μιας διεστραμμένης σεξουαλικότητας. Τέλος, το παιδί πρέπει να γίνεται πιστευτό όταν αναφέρει ένα επεισόδιο αυτού του είδους.

 

Τι εκμεταλλεύεται σ’ένα παιδί αυτός που θέλει να το αποπλανήσει;

 

Ο διαφθορέας εκμεταλλεύεται τρία στοιχεία για να πετύχει τον σκοπό του: το σεβασμό του παιδιού στο κύρος των μεγάλων, την εμπιστοσύνη του στους ενήλικους και το φόβο του ν’αντισταθεί ή να μιλήσει για το επεισόδιο. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι για να σεβόμαστε κάποιον, πρέπει να συμπεριφέρεται με τρόπο που να δικαιολογεί αυτόν τον σεβασμό. Ο σεβασμός δεν αποτελεί μονόδρομο. Το παιδί πρέπει να σέβεται τον ενήλικο, αλλά έχει το δικαίωμα ν’απαιτεί και τον ίδιο σεβασμό απ’αυτόν. Γι’αυτό οι γονείς πρέπει να βοηθούν στη δημιουργία κλίματος ελεύθερης έκφρασης από μέρους του παιδιού, ενθαρρύνοντάς το να μιλά για τις εμπειρίες της καθημερινής του ζωής, για τους φίλους του και τους ενήλικους με τους οποίους έρχεται σε επαφή.

Το σημαντικότερο μάθημα που μπορείτε να κάνετε στα παιδιά σας, είναι πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα ν’αγγίζει το σώμα τους. Πείτε τους πως αν κάποιος δοκιμάσει να το κάνει, το παιδί έχει το δικαίωμα να πει ΟΧΙ, και πως σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να σας ενημερώσουν. 

 

Της Νέλλης Θεοδοσίου - Ψυχολόγου

theodosiounelly.gr